Waterpas

Toen ik mijn huisje opbouwde heb ik deze uiteraard waterpas gesteld. Het huisje rust op 4 punten op flinke tegels. Natuurlijk is het niet te voorkomen dat de boel na verloop van tijd toch enigszins gaat verzakken. Om dat te kunnen corrigeren heb ik onder die 4 punten bij het opbouwen al houten wiggen geplaatst, als een punt verzakt is hoef ik alleen maar zo’n wig een beetje aan te slaan om het huisje daar weer wat op te tillen.

Maar hoe weet ik of het huisje verzakt is? Of beter: hoe meet ik of het huisje verzakt is. Het makkelijkste zou zijn als ik een waterpas zou kunnen leggen op de twee balken waar het hele huisje op gebouwd is. Maar daar is dus het huisje op gebouwd, dus daar kan ik niet meer bij met een waterpas.

De vier hoekpunten meten is daarom een betere optie, nauwkeuriger ook. Maar dat lukt dan weer niet met een gewone waterpas. Met zo’n laserlijn apparaat zou het kunnen, maar die heb ik niet. Natuurlijk zou ik die kunnen kopen, maar ik kan ook zelf iets knutselen. En zelf knutselen is altijd (bijna altijd) leuker! En vaak ook beter!

Ik heb ooit een mooi trucje geleerd om een waterpaslijn uit te zetten met een doorzichtige tuinslang. Dit trucje is gebaseerd op de wet van de communicerende vaten, een term die de meeste mensen nog wel bekent zal voorkomen van de middelbare school. Het komt er op neer dat als je een tuinslag deels vult met water, de twee uiteinden omhoog houdt en zorgt dat er geen luchtbellen in het water zitten, dat dan de twee wateroppervlakten altijd op gelijke hoogte zijn. Hier onder een tekeningetje om dit te verduidelijken, met excuses voor mijn beroerde tekenvaardigheden.

Als één persoon het ene wateroppervlak bij een markering houdt, kan een ander rondlopen met de andere kant van de slang om overal markeringen te maken die waterpas zijn met de eerst. Op die manier kan je bijv. een referentie in een kamer maken waarmee je een plafond of een vloer waterpas kan bevestigen.

Dit principe wilde ik ook gebruiken voor het controleren van mijn huisje. Een tuinslag is in dit geval niet heel praktisch omdat de hoekpunten vrij laag bij de grond zijn, bovendien kan je daarmee niet alle vier de punten tegelijkertijd meten. Daarom heb ik het volgende in elkaar geknutseld: ik heb vier 0,5 liter pet-flesjes met elkaar verbonden met slangetjes. De flessen hangen onderste boven, de bodem is er af gesneden en in de dop heb ik buisjes gelijmd waar de slangetjes omheen passen. Zo dus:

Deze flesjes klem ik op de hoekpunten, ik vul ze met water en zorg dat er geen lucht in de slangen achterblijft. Omdat de slangetjes behoorlijk dun zijn en dus veel wrijving veroorzaken duurt het vrij lang voordat de vaten uitgecommuniceerd zijn (koffietijd!), na de koffie kon ik precies zien wat het verschil was tussen de hoekpunten en welke punten ik moest bijstellen. Dat viel gelukkig erg mee, dus veel verzakt was het nog niet. Ik denk dat ik in de toekomst ieder paar maanden deze “waterpas” te voorschijn zal halen om de boel te controleren en zo nodig bij te stellen.

Hieronder nog een schematische weergaven van wat ik geknutseld heb, de vier flesjes bevinden zich dus op de vier hoekpunten van mijn huisje.